น้ำมันหอมระเหยสำหรับการจัดการศัตรูพืชสัตว์ขาปล้องในระบบการผลิตทางการเกษตร

น้ำมันหอมระเหยเป็นสารระเหยที่สกัดได้จากใบและส่วนที่ไม่ใช่เนื้อไม้ของพืชเป็นส่วนใหญ่ น้ำมันหอมระเหยที่สกัดออกมามีสารประกอบที่ทำให้เกิดกลิ่น ได้แก่ โมโนเทอร์พีน เซสควิเทอร์พีน ฟีนอล ออกไซด์ เอสเทอร์ อัลดีไฮด์ และคีโตน พืชใช้สารประกอบเหล่านี้เพื่อป้องกันสัตว์ขาปล้องที่กินพืชหลายชนิด (เช่น แมลงและไร) โหมดการออกฤทธิ์ของ น้ำมันหอมระเหย แตกต่างกันไป ได้แก่ ความเป็นพิษต่อระบบประสาท การควบคุมการเจริญเติบโตของแมลง การเสื่อมสภาพของชั้นขี้ผึ้งของหนังกำพร้าของแมลง การขัดขวางเอนไซม์ย่อยอาหาร และการยับยั้งกลูตาไธโอนเอ ส- โอน ปัจจุบัน สารกำจัดศัตรูพืชที่มีน้ำมันหอมระเหยเป็นส่วนประกอบหลักเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่ถูกนำมาใช้ในเชิงพาณิชย์เพื่อใช้ในการเกษตร แม้ว่าน้ำมันหอมระเหยหลายชนิดจะพบว่ามีประสิทธิภาพมากในฐานะสารกำจัดศัตรูพืช เนื่องจากน้ำมันหอมระเหยเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม จึงมีบทบาทสำคัญในการเป็นสารกำจัดศัตรูพืชในการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานและการทำเกษตรอินทรีย์ ในบทนี้ รูปแบบการทำงานของน้ำมันหอมระเหย น้ำมันหอมระเหยสำหรับการจัดการสัตว์ขาปล้อง และข้อดีและข้อเสียของน้ำมันหอมระเหยที่ใช้เป็นยาฆ่าแมลงจะถูกนำเสนอและอภิปราย