ความสวยงามของร่างกาย

สุนทรียภาพสามารถกำหนดได้ว่าเป็นความสามารถของเราในการรับรู้ รู้สึก และสัมผัสวัตถุต่างๆ ในโลก และกำหนดค่าบวกหรือลบตามความต่อเนื่องระหว่าง ความสวยงาม และความอัปลักษณ์ กระบวนการทางจิตวิทยาที่อยู่ภายใต้ความรู้สึกว่าอะไรสวยงามหรือน่าเกลียดหมายถึงการรับรู้และการประเมินค่าวัตถุทางศิลปะ เช่นเดียวกับปฏิกิริยาทางอารมณ์และการสกัดกั้นต่อสิ่งเหล่านั้น การสำรวจรากฐานของระบบประสาทของกระบวนการเหล่านี้เป็นหัวใจสำคัญของประสาทสุนทรียศาสตร์ ซึ่งเป็นโดเมนประสาทวิทยาการรู้คิดแบบใหม่ที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบกิจกรรมของประสาทที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึกยินดีหรือไม่พอใจที่เกิดจากการโต้ตอบทางการรับรู้หรือทางประสาทสัมผัสกับวัตถุต่างๆ ที่หลากหลาย ซึ่งอาจทำให้ กลายเป็นศิลปวัตถุ เราโต้แย้งว่ามิติทางประสาทสัมผัสของความชื่นชมในงานศิลปะเรียกร้องให้มีการแสดงเซ็นเซอร์สมองแทนร่างกายของตนเองและของผู้อื่น การศึกษาบ่งชี้ว่าสมองส่วนใดส่วนหนึ่งประมวลผลการรับรู้ของร่างกายที่หยุดนิ่งหรือเคลื่อนไหว ในบทความปัจจุบัน เราหารือเกี่ยวกับประเด็นที่เกี่ยวข้องกันสองประเด็น (1) การเห็นคุณค่าทางสุนทรียภาพของร่างกายนั้นขึ้นอยู่กับกิจกรรมของระบบประสาทที่เชื่อมโยงกับการรับรู้ร่างกายที่มองเห็น การชื่นชมความงามหรือทั้งสองอย่าง และ (2) มีตำแหน่งสมองเดียวหรือไม่ที่ประเภทที่เป็นไปได้ทั้งหมด ประสบการณ์ทางสุนทรียะจะมาบรรจบกันในที่สุด