รังสีแกมมาในศตวรรษที่ 8 ระเบิดออกมาฉายรังสีโลกหรือไม่?

การระเบิดของรังสีแกมมาในช่วงเวลาสั้นๆ ในบริเวณใกล้เคียงอาจเป็นสาเหตุของการระเบิดอย่างรุนแรงของรังสีพลังงานสูงที่พุ่งชนโลกในศตวรรษที่ 8 ตามการวิจัยใหม่ที่นำโดยนักดาราศาสตร์ Valeri Hambaryan และ Ralph Neuhӓuserนักวิทยาศาสตร์ทั้งสองซึ่งประจำอยู่ที่สถาบันฟิสิกส์ดาราศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเยนาในเยอรมนี เผยแพร่ผลงานของพวกเขาในวารสารMonthly Notices of the Royal Astronomical Society ในปี พ.ศ. 2555 นักวิทยาศาสตร์ Fusa Miyake ได้ประกาศการตรวจพบไอโซโทปคาร์บอน-14 และเบริลเลียม-10 ในระดับสูงในวงแหวนของต้นไม้ที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 775 ซึ่งบ่งชี้ว่าเกิดการระเบิดของรังสีที่กระทบโลกในปี ค.ศ. 774 หรือ 775 คาร์บอน-14 และเบริลเลียม -10 ก่อตัวขึ้นเมื่อรังสีจากอวกาศชนกับอะตอมของไนโตรเจน รังสี ซึ่งจะสลายตัวเป็นคาร์บอนและเบริลเลียมในรูปแบบที่หนักกว่า การวิจัยก่อนหน้านี้ตัดประเด็นการระเบิดของดาวมวลสูง (ซูเปอร์โนวา) ในบริเวณใกล้เคียงออกไป เนื่องจากไม่มีการบันทึกการสังเกตการณ์ในเวลานั้นและไม่พบเศษซากใดๆ ศาสตราจารย์มิยาเกะยังพิจารณาด้วยว่าเปลวสุริยะสามารถมีส่วนรับผิดชอบได้หรือไม่ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่มีพลังมากพอที่จะทำให้เกิดคาร์บอน-14 ส่วนเกินที่สังเกตได้ แสงแฟลร์ขนาดใหญ่น่าจะมาพร้อมกับการปลดปล่อยมวลสารจากโคโรนาของดวงอาทิตย์ ซึ่งนำไปสู่การแสดงแสงเหนือและแสงใต้ (ออโรร่า) ที่สดใส แต่ก็ไม่มีบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่บ่งชี้ว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น