ตรวจพบการปล่อยก๊าซมีเทนจำนวนมหาศาลจากอุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซจากอวกาศ

มีเทน (CH 4 ) มีส่วนสนับสนุนหลักในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมีศักยภาพในการทำให้โลกร้อนสูงกว่า CO 2 ประมาณ 30 เท่า ในช่วงเวลา 100 ปี หนึ่งในสี่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกิดจากมนุษย์เกิดจากการสกัดถ่านหิน น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติทั่วโลก (ซึ่งมีเทนเป็นองค์ประกอบหลัก) การศึกษาในปี 2018 ได้เปิดเผยแล้วว่าสินค้าคงคลังของทางการสหรัฐฯ ประเมินค่าการปล่อยก๊าซที่แท้จริงต่ำเกินไปจากกิจกรรมการสกัดและการกระจายน้ำมันและก๊าซ 1ความแตกต่างที่สังเกตได้นั้นเห็นได้ชัดว่าเกิดจากการปล่อยก๊าซมีเทนปริมาณมากเป็นระยะๆ โดยผู้ประกอบการอุตสาหกรรม ทีมวิจัยนานาชาติที่นำโดย Laboratoire des Sciences du Climat et de l'Environnement (CNRS / CEA / UVSQ) ร่วมกับบริษัท Kayrros, 2ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรกของโลกด้วยการทำสถิติการปล่อย ก๊าซมีเทน สู่ชั้นบรรยากาศโดยอุตสาหกรรมเชื้อเพลิงฟอสซิลในปริมาณมากที่สุดในโลก สิ่งเหล่านี้อาจเกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือเป็นผลมาจากการระบายโดยเจตนาที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินการบำรุงรักษา ซึ่งเป็นสาเหตุของการเผยแพร่จำนวนมาก เพื่อให้ได้ข้อมูลมา นักวิจัยได้วิเคราะห์ภาพรายวันจำนวนหลายพันภาพที่สร้างขึ้นโดยดาวเทียม Sentinel-5P ของ ESA อย่างเป็นระบบในช่วงระยะเวลาสองปี สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสามารถทำแผนที่กลุ่มก๊าซมีเทน 1,800 แห่งทั่วโลก ซึ่ง 1,200 แห่งเกิดจากการสกัดเชื้อเพลิงฟอสซิล พวกเขาเห็นว่าผลกระทบของการปล่อยสารดังกล่าวต่อสภาพอากาศเทียบได้กับรถยนต์ 20 ล้านคันบนท้องถนนในหนึ่งปี การปล่อยมลพิษเหล่านี้คิดเป็น 10% ของประมาณการทั้งหมดสำหรับอุตสาหกรรม อย่างไรก็ตาม พวกมันเป็นเพียงส่วนยอดของภูเขาน้ำแข็ง เนื่องจากดาวเทียมสามารถตรวจจับขนนกที่ใหญ่ที่สุดได้เป็นประจำ (มากกว่า 25 ตันต่อชั่วโมงของ CH 4 ) ซึ่งเป็นขนนกที่ไม่สม่ำเสมอมากที่สุดเช่นกัน 3นักวิจัยแสดงให้เห็นว่าการปลดปล่อยก๊าซมีเทนจำนวนมหาศาลเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นแบบสุ่ม แต่มักปรากฏบนแหล่งสกัดน้ำมันและก๊าซเฉพาะแห่งเสมอ จากการสังเกตการเผยแพร่เหล่านี้ ซึ่งปริมาณขึ้นอยู่กับโปรโตคอลการบำรุงรักษาและความขยันหมั่นเพียรในการซ่อมแซมรอยรั่ว กฎที่บังคับใช้โดยรัฐและภาคธุรกิจมีบทบาทสำคัญ แต่การป้องกันการปล่อยมลพิษเหล่านี้จะทำให้ผู้ประกอบการน้ำมันและก๊าซต้องเสียค่าใช้จ่ายสูงจนพวกเขาต้องการปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติในปัจจุบันหรือไม่ เมื่อคำนึงถึงต้นทุนทางสังคมพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและคุณภาพอากาศ รวมถึงมูลค่าที่เป็นตัวเงินของก๊าซที่สูญเสียไป การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการจำกัดค่าใช้จ่ายเหล่านี้จะทำให้ประเทศต่างๆ ประหยัดเงินได้หลายพันล้านดอลลาร์ โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นของระบบตรวจสอบบรรยากาศที่เชื่อถือได้ เพื่อติดตามการปล่อยก๊าซอย่างละเอียดถี่ถ้วนและประเมินผลกระทบของมาตรการในท้องถิ่นที่มุ่งเป้าไปที่การลด