สัตว์

แต่จะเห็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อย่างไรจากการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ ในหลายกรณี แน่นอน คำตอบเป็นเพราะมีการให้คำอธิบายเชิงสาเหตุที่ชัดเจน ในระดับสรีรวิทยา เป็นที่ทราบกันดีมากมายเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในสมองและร่างกายที่เกี่ยวข้องกับสภาวะกระตุ้นความหิวและความกระหาย แม้จะไม่มีความรู้โดยละเอียดเกี่ยวกับกลไกพื้นฐาน แต่ก็เป็นไปได้ที่จะยืนยันว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมบางอย่างมีสาเหตุมาจากแรงจูงใจมากกว่าที่จะเรียนรู้หากไม่มีโอกาสที่จะเรียนรู้สิ่งที่เกี่ยวข้องและมีโอกาสสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สร้างแรงบันดาลใจ ตัวอย่างเช่น ถ้า สัตว์ ที่ถูกกีดกันอาหารเป็นเวลานานมีพฤติกรรมแบบหนึ่งต่อสิ่งเร้าที่เกี่ยวข้องกับอาหาร แต่หลายชั่วโมงต่อมา หลังจากที่ได้รับโอกาสอันเพียงพอในการกิน มันก็มีพฤติกรรมแตกต่างไปจากสิ่งเร้าเหล่านั้น ซึ่งเห็นได้ชัด การตีความเป็นสิ่งที่สร้างแรงบันดาลใจ การตีความนี้จะมีความเข้มแข็งขึ้นหากสัตว์ไม่ได้สัมผัสกับสิ่งเร้าเหล่านี้ในช่วงระยะเวลาแทรกแซง และไม่มีโอกาสอื่นใดที่จะเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นเท่าที่จะตัดสินได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งการเรียนรู้ขึ้นอยู่กับโอกาสบางประเภท และคำจำกัดความของการเรียนรู้อาจกลายเป็นไม่มากไปกว่าข้อกำหนดเฉพาะของชุดโอกาสและประสบการณ์เฉพาะที่สร้างโอกาสนั้นขึ้นมา