ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน

แต่งานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารAmerican Journal of Obstetrics and Gynecologyในสัปดาห์นี้โดยนักวิจัยของ Perinatology Research Branch ที่ Wayne State University School of Medicine ระบุว่าฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนไม่มีประสิทธิภาพในการลดอัตราการคลอดก่อนกำหนดในสตรีที่มีประวัติการคลอดดังกล่าว ในบทความ "ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในช่องคลอดป้องกันการคลอดก่อนกำหนดซ้ำในสตรีที่มีครรภ์เดี่ยวและมีประวัติการคลอดก่อนกำหนดตามธรรมชาติหรือไม่ หลักฐานจากการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์อภิมาน" นักวิจัยเรียกร้องให้มีการแก้ไขวิทยาลัยสูตินรีแพทย์และนรีแพทย์อเมริกัน และแนวทางของสมาคมเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์ (Society for Maternal-Fetal Medicine) ที่แนะนำให้ใช้โปรเจสเตอโรนในสตรีที่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนด Roberto Romero, MD, DMedSci กล่าวว่า "เราสนับสนุนว่าฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในช่องคลอดช่วยลดอัตราการคลอดก่อนกำหนดในสตรีที่มีปากมดลูกสั้น หลักฐานนี้มั่นคงและได้มาจากการศึกษาหลายชิ้น รวมถึงการทดลองทางคลินิกแบบสุ่ม การวิเคราะห์เมตา และการวิจัยเชิงปฏิบัติ" Roberto Romero, MD, DMedSci กล่าว หัวหน้าสถาบันวิจัยปริกำเนิดวิทยาแห่งอนามัยเด็กและการพัฒนามนุษย์แห่งยูนิซ เคนเนดี ชรีเวอร์ และศาสตราจารย์วิชาอณูสูติศาสตร์และพันธุศาสตร์แห่งคณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเวย์นสเตท "บางคนเชื่อว่าฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในช่องคลอดมีประสิทธิภาพไม่เพียงแต่ในสตรีที่มีปากมดลูกสั้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้ป่วยที่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนดด้วย เราได้เสร็จสิ้นการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์อภิมานที่แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่กรณีนี้" การใช้ฮอร์โมน โปรเจสเตอโรน ในช่องคลอดอย่างมีประสิทธิภาพในสตรีที่มีปากมดลูกสั้นผ่านการตรวจด้วยคลื่นเสียงเพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนดได้รับการระบุและพัฒนาโดย PRB ในปี 2010 แต่การประมาณค่าการค้นพบนี้กับผู้ป่วยที่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนดมาก่อนนั้นไม่ถูกต้อง ล่าสุด ผลการวิจัยแสดง ผู้หญิงที่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนดมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 2.5 ถึง 4 เท่าของปัญหาดังกล่าวที่ตามมา เมื่อเทียบกับผู้หญิงที่ไม่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนด วิทยาลัยสูตินรีแพทย์และสูตินรีแพทย์อเมริกันและสมาคมเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์แนะนำให้ใช้โปรเจสเตอโรนในช่องคลอดหรือ 17α-ไฮดรอกซีโปรเจสเตอโรนคาโพรเอตสำหรับหญิงตั้งครรภ์ทุกคนที่มีประวัติการคลอดก่อนกำหนด "เราเชื่อว่าสิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจข้อจำกัดของกลยุทธ์ที่ประสบความสำเร็จเพื่อหลีกเลี่ยงการรักษาที่มากเกินไป เราสนับสนุนให้มีการตรวจคัดกรองความยาวปากมดลูกสากลและการระบุตัวผู้ป่วยที่อาจได้รับประโยชน์จากการรักษาที่เฉพาะเจาะจง กล่าวอีกนัยหนึ่ง การรักษาด้วยยาเฉพาะบุคคลและขนาดที่ไม่เท่ากัน "ดร. โรเมโรผู้เผยแพร่ผลการวิจัยร่วมกับ Agustin Conde-Agudelo, MD, MPH, Ph.D. ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยาและหัวหน้าหน่วยระบาดวิทยาปริกำเนิดการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์เมตา ทีมตรวจสอบข้อค้นพบจากการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม 10 เรื่องที่เปรียบเทียบโปรเจสเตอโรนในช่องคลอดกับยาหลอกหรือไม่ได้รับการรักษาในสตรีที่ไม่มีอาการซึ่งตั้งครรภ์เดี่ยวและมีประวัติการคลอดก่อนกำหนด พวกเขาไม่พบหลักฐานที่น่าเชื่อถือว่าการใช้โปรเจสเตอโรนป้องกันการคลอดก่อนกำหนดในสตรีเหล่านี้ ดร. โรเมโรอธิบายว่าการคลอดก่อนกำหนดเป็นกลุ่มอาการที่เกี่ยวข้องกับกลไกหลายอย่างของโรค รวมถึงการติดเชื้อและ/หรือการอักเสบ การตกเลือดและโรคหลอดเลือด ภาวะมดลูกเกิน โรคปากมดลูก การหยุดชะงักของความอดทนของมารดาและทารกในครรภ์ ความเครียดของมารดา และการลดลงของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน การกระทำ. ลักษณะอาการของการคลอดก่อนกำหนดอธิบายว่าทำไมวิธีการแทรกแซงเพียงวิธีเดียวจึงไม่สามารถป้องกันทั้งหมดหรือแม้แต่ทำนายกรณีส่วนใหญ่ของการคลอดก่อนกำหนดได้ เขากล่าว