การศึกษาเกี่ยวกับดนตรี

เพลง Shiversis ของ Ed Sheeran น่าจะดึงดูดคนนอกโลกที่อาศัยอยู่ในสหราชอาณาจักรเช่นเดียวกับคนที่อาศัยอยู่ในอาร์เจนตินาหรืออินเดีย ผู้ที่มีอาการทางประสาทในสหรัฐฯ มีแนวโน้มจะเข้าสู่ Nirvana's Smells like Teen Spirit พอๆ กับคนที่มีบุคลิกคล้ายกันที่อาศัยอยู่ในเดนมาร์กหรือแอฟริกาใต้ ผู้คนที่ยอมรับได้ทั่วโลกมีแนวโน้มที่จะชอบ What's Going On ของ Marvin Gaye หรือ Shallow ของ Lady Gaga และ Bradley Cooper; ในขณะที่พรมแดนของประเทศไม่สามารถหยุดผู้คนไม่ให้เล่นซ้ำ Space Oddity ของ David Bowie หรือ Nina Simone แต่ไม่สำคัญว่าคนที่มีมโนธรรมจะอาศัยอยู่ที่ไหน พวกเขาไม่น่าจะสนุกกับ Rage Against the Machine สิ่งเหล่านี้เป็นสมมติฐานที่ได้รับการสนับสนุนจากงานวิจัยใหม่ที่นำโดย Dr. David Greenberg ผู้ร่วมวิจัยกิตติมศักดิ์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ และนักวิชาการหลังปริญญาเอกแห่งมหาวิทยาลัย Bar-Ilan ทั่วโลกโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ นักวิจัยพบความสัมพันธ์เชิงบวกที่เหมือนกันระหว่างดนตรีภายนอกและดนตรีร่วมสมัย ระหว่างมโนธรรมกับดนตรีที่ไม่โอ้อวด ระหว่างความไพเราะกับดนตรีที่กลมกล่อมและไม่โอ้อวด และระหว่างความเปิดกว้างและความกลมกล่อมของดนตรีร่วมสมัยที่เข้มข้นและซับซ้อน พวกเขายังระบุความสัมพันธ์เชิงลบที่ชัดเจนระหว่างมโนธรรมและดนตรีที่เข้มข้น กรีนเบิร์ก ผู้ซึ่งสวมหมวกหลายใบในฐานะนักดนตรี นักประสาทวิทยาศาสตร์ และนักจิตวิทยา กล่าวว่า "เรารู้สึกประหลาดใจมากที่รูปแบบเหล่านี้ระหว่างดนตรีกับบุคลิกภาพเกิดขึ้นทั่วโลก ผู้คนอาจถูกแบ่งแยกตามภูมิศาสตร์ ภาษา และวัฒนธรรม แต่ถ้า คนเก็บตัวในส่วนหนึ่งของโลกชอบดนตรีแบบเดียวกับคนเก็บตัวที่อื่น นั่นแสดงว่าดนตรีอาจเป็นสะพานเชื่อมที่ทรงพลังมาก ดนตรีช่วยให้ผู้คนเข้าใจซึ่งกันและกันและพบจุดร่วม" การศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในJournal of Personality and Social Psychologyอธิบายว่าเหตุใดลักษณะบุคลิกภาพจึงเชื่อมโยงกับสไตล์ดนตรี นักวิจัยคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำว่าการแสดงอารมณ์ภายนอก ซึ่งกำหนดโดยการแสวงหาความตื่นเต้น การเข้าสังคม และอารมณ์เชิงบวก จะสัมพันธ์เชิงบวกกับดนตรีร่วมสมัยที่มีจังหวะจังหวะบวก และน่าเต้น ในทำนองเดียวกัน พวกเขาไม่แปลกใจเลยที่พบว่ามโนธรรมซึ่งเกี่ยวข้องกับระเบียบและการเชื่อฟังนั้นขัดแย้งกับแนวดนตรีที่เข้มข้น ซึ่งมีลักษณะเด่นคือความก้าวร้าวและแนวกบฏ แต่ข้อค้นพบหนึ่งกำลังพิสูจน์ว่าน่าฉงนยิ่งกว่า กรีนเบิร์กกล่าวว่า: "เราคิดว่าโรคประสาทน่าจะเป็นไปได้สองทาง ไม่ว่าจะเป็นการชอบฟังเพลงเศร้าเพื่อแสดงความเหงาหรือชอบเพลงที่มีจังหวะสนุกสนานเพื่อเปลี่ยนอารมณ์ อันที่จริง โดยเฉลี่ยแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาจะชอบแนวดนตรีที่เข้มข้นมากกว่า ซึ่งบางที สะท้อนให้เห็นถึงความโกรธและความคับข้องใจภายใน "นั่นเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจ แต่ผู้คนใช้ดนตรีในรูปแบบต่างๆ กัน บางคนอาจใช้เพื่อระบายอารมณ์ บางคนก็ใช้เพื่อเปลี่ยนอารมณ์ ดังนั้นจึงอาจมีกลุ่มย่อยที่ได้คะแนนสูงเกี่ยวกับโรคประสาทที่ฟังเพลงไพเราะด้วยเหตุผลเดียว และอีกกลุ่มย่อยที่มากกว่านั้น ผิดหวังและอาจชอบเพลงที่เข้มข้นเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ เราจะพิจารณาในรายละเอียดเพิ่มเติม" นักวิจัยยังพบว่าความสัมพันธ์ระหว่างการแสดงดนตรีภายนอกกับดนตรีร่วมสมัยมีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษในบริเวณเส้นศูนย์สูตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ นี่อาจบ่งบอกว่าปัจจัยทางภูมิอากาศมีอิทธิพลต่อความชอบในดนตรี และผู้คนในสภาพอากาศที่อบอุ่นมักจะมีลักษณะบุคลิกภาพที่ทำให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะชอบดนตรีที่มีจังหวะและเต้นได้ กรีนเบิร์กซึ่งยังคงแสดงในฐานะนักเป่าแซ็กโซโฟนมืออาชีพ มีเพลย์ลิสต์ที่หลากหลายมาก ซึ่งเป็นเรื่องปกติของผู้ที่มีคะแนนสูงจากการเปิดกว้าง เขากล่าวว่า: "ฉันรักดนตรีแจ๊สมาตลอด และตอนนี้ฉันก็ชอบดนตรีของศาสนาต่างๆ ในโลกด้วย ซึ่งก็สมเหตุสมผลดีเมื่อพิจารณาจากลักษณะนิสัยใจคอของฉัน" การศึกษาทำงานอย่างไร Greenberg และเพื่อนร่วมงานใช้วิธีประเมินความชอบทางดนตรีที่แตกต่างกัน 2 วิธีเพื่อประเมินผู้เข้าร่วมที่อาศัยอยู่ในกว่า 50 ประเทศในจำนวนที่ไม่เคยมีมาก่อน อันดับแรก กำหนดให้ผู้คนรายงานตนเองว่าพวกเขาชอบฟังเพลง 23 ประเภทมากน้อยเพียงใด รวมทั้งกรอกรายการบุคลิกภาพสิบรายการ (TIPI) และให้ข้อมูลประชากร วิธีที่สองใช้วิธีการขั้นสูงกว่าและขอให้ผู้เข้าร่วมฟังคลิปเสียงสั้นๆ จาก 16 แนวเพลงและประเภทย่อยของ ดนตรี ตะวันตกบนเว็บไซต์ musicaluniverse.io จากนั้นให้แสดงปฏิกิริยาพิเศษกับแต่ละประเภท (ผู้คนยังคงสามารถเยี่ยมชมไซต์เพื่อรับคะแนนของพวกเขาได้) . นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ดนตรีตะวันตกเป็นหลัก เนื่องจากเป็นเพลงที่มีผู้ฟังมากที่สุดทั่วโลก และผลลัพธ์จากดนตรีตะวันตกนั้นมีศักยภาพที่แข็งแกร่งที่สุดในการนำไปใช้ในโลกแห่งความเป็นจริงและสถานบำบัดโรคทั่วโลก นักวิจัยใช้โมเดล MUSIC ซึ่งเป็นกรอบแนวคิดที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางในการกำหนดแนวคิดเกี่ยวกับความชอบทางดนตรี ซึ่งระบุรูปแบบดนตรีหลัก 5 รูปแบบ: ' Mellow' (นำเสนอแนวโรแมนติก เนิบช้า และเงียบสงบดังที่ได้ยินในซอฟต์ร็อก อาร์แอนด์บี และแนวเพลงร่วมสมัยสำหรับผู้ใหญ่) ' ไม่โอ้อวด' (คุณลักษณะที่ไม่ซับซ้อน ผ่อนคลาย และไม่เกรี้ยวกราดดังที่ได้ยินในประเภทเพลงคันทรี่) ' ซับซ้อน' (คุณสมบัติที่เร้าใจ ซับซ้อน และไดนามิกดังที่ได้ยินในแนวดนตรีคลาสสิก โอเปร่า อาวองการ์ด และแจ๊สดั้งเดิม) ' เข้มข้น' (ลักษณะที่บิดเบี้ยว เสียงดัง และดุดันดังที่ได้ยินในแนวเพลงคลาสสิกร็อก พังค์ เฮฟวีเมทัล และพาวเวอร์ป๊อป) และ ' ร่วมสมัย' (ลักษณะจังหวะ จังหวะที่สนุกสนาน และอิเล็กทรอนิกส์ที่ได้ยินในแนวเพลงแร็พ อิเลคทรอนิกา ละติน และยูโรป็อป) เหตุใดผลการวิจัยจึงมีความสำคัญ เป็นเวลาหลายพันปีที่มนุษย์ได้ถ่ายทอดเสียงไปยังกลุ่มอื่น ๆ เพื่อดูว่าพวกเขามีค่าที่คล้ายคลึงกันหรือไม่ พวกเขาสามารถใช้ทรัพยากรร่วมกันได้หรือไม่ หรือพวกเขากำลังจะต่อสู้กันหรือไม่ ทุกวันนี้ผู้คนใช้ดนตรีเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงบุคลิกภาพของพวกเขา การศึกษาจึงให้เหตุผลว่ามีความเป็นไปได้ที่จะใช้ดนตรีเพื่อจัดการกับความแตกแยกทางสังคม กรีนเบิร์ก ซึ่งอาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม ใช้ดนตรีเป็นสะพานเชื่อมในการทำงานกับชาวอิสราเอลและชาวปาเลสไตน์อยู่แล้ว อันที่จริง เขาเพิ่งพูดในงาน TEDx ซึ่งขยายความเกี่ยวกับวิธีที่ดนตรีสามารถผูกมัดผู้คนและวัฒนธรรมได้ กรีนเบิร์กยังเชื่อว่าการค้นพบนี้สามารถปรับปรุงบริการสตรีมเพลงและสนับสนุนแอปเพื่อสุขภาพที่ดีได้ แต่สิ่งนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด กรีนเบิร์กกล่าวว่า: "ถ้าคนที่ได้คะแนนสูงสำหรับโรคประสาท เช่น ได้รับดนตรีที่เข้มข้นมากขึ้น และพวกเขารู้สึกเครียดและหงุดหงิดอยู่แล้ว นั่นจะช่วยคลายความวิตกกังวลหรือเป็นเพียงการเสริมแรงและยืดเยื้อ? นี่คือคำถามที่เรา ตอนนี้จำเป็นต้องตอบ" การศึกษานี้ไม่ได้มุ่งเป้าไปที่คนรักดนตรี กรีนเบิร์กกล่าวว่า: "ความชอบทางดนตรีมีการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนแปลง สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ถูกกำหนดให้เป็นหิน และเราไม่ได้แนะนำว่าใครบางคนเป็นเพียงคนเปิดเผยหรือเพียงแค่เปิดเผย เราทุกคนมีลักษณะบุคลิกภาพและการผสมผสานของความชอบทางดนตรีที่มีจุดแข็งต่างกัน การค้นพบของเรา ขึ้นอยู่กับค่าเฉลี่ย และเราต้องเริ่มต้นที่ไหนสักแห่งเพื่อเริ่มมองเห็นและเข้าใจความเชื่อมโยง" กรีนเบิร์กคิดว่าการวิจัยในอนาคตอาจรวมข้อมูลการสตรีมเข้ากับเทคโนโลยีไฮเปอร์สแกน EEG เพื่อสร้างความเข้าใจที่เหมาะสมยิ่งขึ้นเกี่ยวกับปัจจัยทางชีววิทยาและวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อความชอบและการตอบสนองทางดนตรีของเรา เขายังกล่าวด้วยว่าการวิจัยในอนาคตควรทดสอบความเชื่อมโยงระหว่างดนตรีกับบุคลิกภาพในสภาพแวดล้อมจริงอย่างเข้มงวด เพื่อดูว่าดนตรีสามารถเป็นสะพานเชื่อมระหว่างผู้คนจากวัฒนธรรมต่างๆ ทั่วโลกได้อย่างไร