สภาพอากาศ

เนื่องจากการสังเกตมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพยากรณ์อากาศ บัญชีของการวัดทางอุตุนิยมวิทยาและการพยากรณ์อากาศจึงเป็นเรื่องราวที่ความคิดและเทคโนโลยีมีความเกี่ยวพันกันอย่างใกล้ชิด โดยนักคิดสร้างสรรค์จะดึงข้อมูลเชิงลึกใหม่จากการสังเกตที่มีอยู่ และชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการตรวจวัดใหม่หรือดีกว่า และ เทคโนโลยีที่ให้วิธีการสังเกตใหม่และสำหรับการประมวลผลข้อมูลที่ได้จากการวัด พื้นฐานสำหรับการพยากรณ์อากาศเริ่มต้นจากทฤษฎีของนักปรัชญาชาวกรีกโบราณ และต่อด้วยนักวิทยาศาสตร์ยุคเรอเนซองส์ การปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 17 และ 18 และแบบจำลองทางทฤษฎีของนักวิทยาศาสตร์บรรยากาศและนักอุตุนิยมวิทยาในศตวรรษที่ 20 และ 21 ในทำนองเดียวกัน มันบอกถึงพัฒนาการของแนวคิด สภาพอากาศ "สรุป" ซึ่งเป็นลักษณะของสภาพอากาศในภูมิภาคขนาดใหญ่ในเวลาเดียวกันเพื่อจัดระเบียบข้อมูลเกี่ยวกับเงื่อนไขที่เป็นอยู่ ในสรุปอุตุนิยมวิทยา การสังเกตพร้อมๆ กันสำหรับเวลาหนึ่งๆ จะถูกลงจุดบนแผนที่สำหรับพื้นที่กว้างๆ ซึ่งจะได้รับมุมมองทั่วไปของสภาพอากาศในภูมิภาคนั้น (คำว่า synoptic มาจากคำภาษากรีกที่แปลว่า "มุมมองทั่วไปหรือภาพรวม") แผนที่สภาพอากาศแบบรวมที่เรียกว่าเป็นเครื่องมือหลักของนักอุตุนิยมวิทยาในศตวรรษที่ 19 และยังคงใช้มาจนถึงทุกวันนี้ในสถานีตรวจอากาศและสภาพอากาศทางโทรทัศน์ รายงานทั่วโลก