หน้าที่ของพยาบาล

นักวิจัยด้านบริการสุขภาพจากมหาวิทยาลัย Southampton และ Keele พบว่าผู้ป่วยยอมรับอำนาจใหม่อย่างกว้างขวาง และแนวทางปฏิบัติในการสั่งจ่ายยามีความปลอดภัยและเหมาะสมกับประเภทของเงื่อนไขทางการแพทย์ที่กำลังรับการรักษา รายงานที่ได้รับทุนสนับสนุนจาก Department of Health ซึ่งเผยแพร่เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม 2011 ได้ให้ภาพรวมระดับประเทศว่าประสบความสำเร็จในการสั่งจ่ายยาพยาบาลและเภสัชกรในการดูแลระดับปฐมภูมิ การผ่าตัด GP และโรงพยาบาลอย่างไร "การศึกษานี้เป็นการประเมินระดับชาติครั้งแรกของการสั่งจ่ายยาอิสระโดยพยาบาลและเภสัชกร นับตั้งแต่กฎหมายในปี 2549 อนุญาตให้พยาบาลและเภสัชกรสั่งจ่ายยาอิสระในหลากหลายประเภท การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าแนวทางปฏิบัติกำลังกลายเป็นวิธีการที่บูรณาการและเป็นที่ยอมรับในการจัดการ สภาพของผู้ป่วย” ซู แลตเตอร์ ศาสตราจารย์ด้านการพยาบาลแห่งมหาวิทยาลัยเซาแธมป์ตัน ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษาให้ความเห็น "เรายังสามารถเน้นประเด็นต่างๆ ให้กับรัฐบาลได้ ซึ่งการขยายการสั่งจ่ายยาที่ไม่ใช่การแพทย์สามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับบริการของ NHS เพื่อตอบสนองความต้องการด้านการดูแลสุขภาพในอนาคต" กฎหมายซึ่งให้อำนาจแก่ พยาบาล และเภสัชกรที่มีประสบการณ์ในการสั่งจ่ายยาให้กับผู้ป่วย ถูกบางคนมองว่าเป็นข้อขัดแย้งเมื่อมีการประกาศใช้ในปี 2549 พยาบาลและเภสัชกรที่ผ่านการฝึกอบรมมาเป็นพิเศษในอังกฤษสามารถจัดการทุกด้านของการรักษาผู้ป่วย รวมถึงการวินิจฉัยโรค ใบสั่งยาและการตรวจติดตามโดยไม่ต้องดูแลโดยแพทย์ Alison Blenkinsopp ศาสตราจารย์ด้านเวชปฏิบัติของมหาวิทยาลัย Keele กล่าวว่า "งานวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าผู้สั่งจ่ายยาอิสระจากพยาบาลและเภสัชกรกำลังมีส่วนสนับสนุนอย่างมากในการดูแลผู้ป่วยซึ่งมีความปลอดภัยและมีคุณภาพดี" "เจ้าหน้าที่ด้านการดูแลสุขภาพสามารถใช้สิ่งที่เราค้นพบเพื่อใช้ประโยชน์จากพยาบาลและเภสัชกรที่สั่งจ่ายยาอย่างมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อพวกเขากำลังว่าจ้างบริการ" รายงานยังพบว่า: พยาบาลร้อยละ 86 และเภสัชกรร้อยละ 71 กำลังใช้อำนาจใหม่หลังจากผ่านการฝึกอบรมในฐานะผู้สั่งจ่ายยา พยาบาลและเภสัชกรส่วนใหญ่สั่งยาในสถานพยาบาลระดับปฐมภูมิ โดยมีจำนวนมากในสถานพยาบาลระดับทุติยภูมิ เช่น โรงพยาบาล ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่สนใจว่าจะได้รับการดูแลจากพยาบาล เภสัชกร หรือแพทย์หรือไม่ การทำให้ใบสั่งยาที่ไม่ใช่ยาทางการแพทย์สามารถพัฒนาต่อไปได้ด้วยการฝึกอบรมพยาบาลและเภสัชกรเพิ่มเติมเพื่อรักษาผู้ป่วยที่มีอาการป่วยมากกว่า 1 โรค สามารถปรับปรุงการดูแลผู้ป่วยและประสิทธิภาพในการบริการสุขภาพได้