Francis Fukuyama (2018)

อภิปรายว่าความไม่พอใจกลายเป็นไม้สำหรับจุดพลุของ พรรค ขวาจัดประชานิยมได้อย่างไรท่ามกลางการเมืองอัตลักษณ์ที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่ฝ่ายซ้ายละทิ้งการต่อสู้ทางวัตถุเพื่อให้ได้สภาพการทำงานที่ดีขึ้น รับเอาสิ่งที่เรียกว่าวาระ  หลัง วัตถุนิยมที่ตื่นขึ้น ประชานิยม โดยเน้นที่ความรู้สึกเฉพาะของการกดขี่ที่ชนกลุ่มน้อยรู้สึก แต่ฝ่ายขวาก็เดินตามเส้นทางเดียวกัน โดยเปลี่ยนจากวาระตลาดเสรีนิยม – ตามความต้องการของ รัฐน้อย ในตลาด - ต่อ  ผู้ที่นับถือศาสนาพื้นเมือง ระเบียบวาระการประชุม (Zúquete, 2018) ขึ้นอยู่กับการตัดกันของความขาว (เชื้อชาติ) ชาตินิยม ศีลธรรมทางศาสนา และความไม่พอใจที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังจากพื้นที่ชนบทและชนชั้นแรงงานในเมืองที่ประสบกับการสูญเสียรายได้ทีละน้อย การผสมผสานองค์ประกอบเหล่านี้มีความสำคัญต่อ Brexit และการเลือกตั้งของทรัมป์ (Mondon & Winter, 2019)  ดังนั้น การต่อสู้ระหว่างฝ่ายโลกนิยมฝ่ายซ้ายและกลุ่มฝ่ายขวาฝ่ายเนตินิยม สิ่งที่เรียกว่า สงครามวัฒนธรรม แนวคิดที่หยิบยืมมาจากข้อพิพาทในเยอรมันระหว่างบิสมาร์คและคริสตจักรคาทอลิกในศตวรรษที่ 19  (kulturkampf)  เกี่ยวข้องกับข้อพิพาทเกี่ยวกับแนวคิดที่ไม่สามารถต่อรองได้ซึ่งรวมอยู่ในขอบเขตทางวัฒนธรรมและศีลธรรม เช่น การทำแท้ง สิทธิทางเพศ การเหยียดเชื้อชาติ และสถานที่นับถือศาสนาในชีวิตประจำวัน การเมือง การศึกษา และกิจการสาธารณะ (Hunter, 1992) ทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ทางการเมืองของบราซิลและการเลือกตั้งประธานาธิบดีสองครั้งล่าสุด