การฝังเข็ม

ขณะนี้มีเอกสารการวิจัยใหม่เกี่ยวกับความเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างการใช้การฝังเข็มกับกระบวนการทางกายภาพที่สามารถบรรเทาภาวะติดเชื้อได้ ซึ่งเป็นภาวะที่มักเกิดขึ้นในห้องไอซียูของโรงพยาบาล เกิดจากการติดเชื้อและการอักเสบ และคร่าชีวิตผู้คนไปประมาณ 250,000 คนในสหรัฐอเมริกาทุกปี "ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือดเป็นสาเหตุหลักของการตายในโรงพยาบาล" หลุยส์ อูลัว นักภูมิคุ้มกันวิทยาแห่ง Rutgers New Jersey Medical School ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษาซึ่งตีพิมพ์โดยวารสาร Nature Medicineกล่าว "แต่ในหลายกรณี ผู้ป่วยไม่ได้เสียชีวิตเพราะการติดเชื้อ พวกเขาเสียชีวิตเพราะโรคอักเสบที่เกิดขึ้นหลังการติดเชื้อ ดังนั้น เราจึงหวังที่จะศึกษาวิธีควบคุมโรคอักเสบ" นักวิจัยรู้อยู่แล้วว่าการกระตุ้นเส้นประสาทหลักเส้นหนึ่งของร่างกาย เส้นประสาทเวกัส กระตุ้นกระบวนการในร่างกายที่ช่วยลดการอักเสบ ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มศึกษาว่าการฝังเข็มรูปแบบหนึ่งซึ่งส่งกระแสไฟฟ้าขนาดเล็กผ่านเส้นประสาทนั้นและเส้นประสาทอื่นๆ สามารถทำได้หรือไม่ ลดการอักเสบและการบาดเจ็บของอวัยวะในหนูติดเชื้อ Ulloa อธิบายว่าการเพิ่มกระแสไฟฟ้าจะขยายผลกระทบของการวางเข็ม และสังเกตว่าการใช้ไฟฟ้าได้รับการอนุมัติจากองค์การอาหารและยาแล้วสำหรับการรักษาความเจ็บปวดในผู้ป่วยที่เป็นมนุษย์ เมื่อทำการฝังเข็มด้วยไฟฟ้ากับหนูที่มีภาวะติดเชื้อ โมเลกุลที่เรียกว่าไซโตไคน์ที่ช่วยจำกัดการอักเสบจะถูกกระตุ้นตามที่คาดการณ์ไว้ และครึ่งหนึ่งของหนูเหล่านั้นรอดชีวิตเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์ ไม่มีการรอดชีวิตในหนูที่ไม่ได้รับ การฝังเข็ม Ulloa และทีมของเขาทำการตรวจสอบเพิ่มเติมเพื่อหาว่าทำไมการรักษาด้วยการฝังเข็มจึงประสบความสำเร็จ และพวกเขาก็ค้นพบว่าหน้าตาน่าผิดหวังมาก พวกเขาพบว่าเมื่อพวกเขาเอาต่อมหมวกไตซึ่งผลิตฮอร์โมนในร่างกายออก การฝังเข็มด้วยไฟฟ้าจะหยุดทำงาน การค้นพบครั้งนี้ถือเป็นอุปสรรคใหญ่ในการใช้การฝังเข็มสำหรับการติดเชื้อในมนุษย์ เนื่องจากกรณีการติดเชื้อในมนุษย์ส่วนใหญ่รวมถึงการทำงานของต่อมหมวกไตที่ลดลงอย่างมาก ในทางทฤษฎี การฝังเข็มด้วยไฟฟ้าอาจยังคงช่วยผู้ป่วยส่วนน้อยที่ต่อมหมวกไตทำงานได้ดี แต่ก็ไม่มาก ดังนั้น นักวิจัยจึงขุดลึกลงไปอีก เพื่อค้นหาการเปลี่ยนแปลงทางกายวิภาคเฉพาะที่เกิดขึ้นเมื่อทำการฝังเข็มด้วยไฟฟ้ากับต่อมหมวกไตที่ทำงานอยู่ การเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นรวมถึงระดับโดปามีนที่เพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นสารที่มีหน้าที่สำคัญภายในระบบภูมิคุ้มกัน แต่พวกเขาพบว่าการเพิ่มโดปามีนด้วยตัวเองไม่ได้ลดการอักเสบ จากนั้นพวกเขาเปลี่ยนยาที่เรียกว่า fenoldopam ซึ่งเลียนแบบผลในเชิงบวกมากที่สุดของ dopamine และแม้ว่าจะไม่มีการฝังเข็มพวกเขาก็ประสบความสำเร็จในการลดการเสียชีวิตจากการติดเชื้อได้ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ Ulloa ถือว่าผลลัพธ์เป็นชัยชนะสองครั้ง ในแง่หนึ่ง เขากล่าวว่างานวิจัยนี้แสดงให้เห็นหลักฐานทางกายภาพของคุณค่าของการฝังเข็มที่เหนือกว่าที่เคยแสดงให้เห็นมาก่อน ผลลัพธ์ของเขาแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ที่เป็นไปได้ เขากล่าวเสริม ไม่ใช่แค่สำหรับการติดเชื้อเท่านั้น แต่ยังรักษาโรคอักเสบอื่น ๆ เช่น โรคไขข้ออักเสบ โรคข้อเข่าเสื่อม และโรคโครห์น ในทางกลับกัน เขายังระบุด้วยว่ายาลดการเสียชีวิตจากการติดเชื้อในหนู เขาได้จัดทำแผนงานที่เป็นนวัตกรรมเพื่อพัฒนายาที่มีศักยภาพสำหรับผู้คน แผนงานดังกล่าวอาจมีความสำคัญเนื่องจากไม่มียาที่ได้รับการอนุมัติจากองค์การอาหารและยาในการรักษาภาวะติดเชื้อในปัจจุบัน "ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในอนาคตทางออกที่ดีที่สุดสำหรับการติดเชื้อคือการฝังเข็มด้วยไฟฟ้าหรือยาบางอย่างที่จะเลียนแบบการฝังเข็มด้วยไฟฟ้า" Ulloa สรุป สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการวิจัยนี้ได้เปิดประตูสู่ทั้งสองอย่าง