ศึกษาเกี่ยวกับเชื้อไวรัส

ทุกๆ ปี ผู้คนหลายแสนคนในแอฟริกาตะวันตกติดเชื้อไวรัสลาสซา ซึ่งอาจทำให้เกิดไข้ลาสซาและนำไปสู่การเจ็บป่วยที่รุนแรง ผลข้างเคียงระยะยาว หรือเสียชีวิตได้ ขณะนี้ยังไม่มีการรักษาหรือวัคซีนที่ได้รับการอนุมัติอย่างกว้างขวางสำหรับโรคนี้ ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์จาก Scripps Research ได้กำหนดโครงสร้างของโปรตีนเชิงซ้อนที่สำคัญที่ทำให้ไวรัส Lassa ติดเชื้อในเซลล์ของมนุษย์ งานวิจัยที่เผยแพร่ทางออนไลน์ในCell Reportsยังระบุแอนติบอดีใหม่ที่จับกับโปรตีนเหล่านี้และทำให้ไวรัสเป็นกลาง ปูทางไปสู่วัคซีนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและการรักษาไวรัส Lassa "งานนี้เป็นความก้าวหน้าครั้งสำคัญในความสามารถของเราในการแยกแอนติบอดีใหม่ไปยังตำแหน่งที่เกี่ยวข้องของความเสี่ยงของไวรัส และเป็นพื้นฐานในการออกแบบวัคซีนที่มีเหตุผลเพื่อปกป้องผู้คนในวงกว้างจากไวรัส Lassa" ผู้เขียนอาวุโสกล่าว Andrew Ward, PhD, ศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาโครงสร้างเชิงบูรณาการและการคำนวณที่ Scripps Research "รีเอเจนต์ใหม่เหล่านี้ที่อธิบายไว้ในเอกสารนี้ถูกนำไปใช้งานแล้วและให้ผลลัพธ์ใหม่ที่น่าตื่นเต้น" เช่นเดียวกับไวรัสหลายชนิด ไวรัส Lassa มีอยู่หลายสายเลือด โดยแต่ละสายจะมียีนที่แตกต่างกันเล็กน้อย ความหลากหลายนี้ทำให้การระบุแอนติบอดีที่จดจำไวรัส Lassa ทุกรุ่นเป็นเรื่องท้าทาย นักวิทยาศาสตร์ยังประสบปัญหาในการแยก Lassa glycoproteins ซึ่งเป็นโปรตีนที่มีลักษณะคล้ายเข็มซึ่งล้อมรอบไวรัสและเป็นเป้าหมายของแอนติบอดีส่วนใหญ่ ใน ไวรัส ที่ติดเชื้อ ไกลโคโปรตีนเหล่านี้มีอยู่ในคอมเพล็กซ์สามตัวที่เรียกว่า ไตรเมอร์ อย่างไรก็ตาม เป็นเวลาหลายทศวรรษที่นักวิทยาศาสตร์สามารถแยกไกลโคโปรตีนในห้องปฏิบัติการได้ว่าเป็นโปรตีนเดี่ยวเท่านั้น และไม่สามารถแยกไกลโคโปรตีนในคอมเพล็กซ์ของทริมเมอร์ได้ ในปี 2022 Ward และเพื่อนร่วมงานได้ค้นพบวิธีใช้อนุภาคนาโนเพื่อยึดไกลโคโปรตีนเข้าด้วยกันเป็นไตรเมอร์ ในงานใหม่นี้ พวกเขาใช้เทคนิคดังกล่าวเพื่อแยกและกำหนดลักษณะเฉพาะของไตรเมอร์ของไกลโคโปรตีนจากสายเลือดของไวรัส Lassa สี่สาย น่าแปลกที่โครงสร้างไกลโคโปรตีนจากสายเลือดที่แตกต่างกันมีความคล้ายคลึงกันอย่างมาก Hailee Perrett นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาจาก Scripps Research และผู้เขียนคนแรกของงานวิจัยกล่าวว่า "เราหวังว่าจะเห็นความแตกต่างที่ชัดเจนมากขึ้นซึ่งจะอธิบายได้ว่าทำไมแอนติบอดีจึงไม่รู้จักสายเลือดทั้งหมด" "แต่เราพบว่ามีการอนุรักษ์โปรตีนเปปไทด์และน้ำตาลในระดับที่สูงมาก" การใช้ไกลโคโปรตีนที่เสถียรแบบเดียวกัน Ward, Perrett และเพื่อนร่วมงานใช้ตัวอย่างเลือดจากผู้ป่วยที่หายจากไวรัส Lassa เพื่อแยกแอนติบอดีต่อสารไตรเมอร์ไกลโคโปรตีน พวกเขาพบแอนติบอดีใหม่และลักษณะเฉพาะของแอนติบอดีที่ค้นพบก่อนหน้านี้ซึ่งจดจำสายเลือดที่แตกต่างกันของไกลโคโปรตีนของไวรัส Lassa ซึ่งอาจเป็นประโยชน์ในการพัฒนาการรักษาหรือวัคซีนป้องกันไวรัส ทีมงานกำลังวางแผนการทดลองในอนาคตเพื่อหาแอนติบอดีต่อไกลโคโปรตีนของไวรัส Lassa ให้มากขึ้น รวมทั้งวิเคราะห์โครงสร้างโปรตีนเพิ่มเติมเพื่อระบุตำแหน่งบนไกลโคโปรตีนที่เหมาะสำหรับการกำหนดเป้าหมายด้วยยา "เป้าหมายของเราไม่ใช่แค่การพยายามกำหนดรายละเอียดเชิงโครงสร้างของไวรัส Lassa ที่แตกต่างกันเหล่านี้เท่านั้น แต่เพื่อจัดเตรียมโปรโตคอลและทรัพยากรพื้นฐานสำหรับภาคสนาม" Perrett กล่าว "เราหวังว่าแนวทางและการค้นพบเบื้องต้นของเราจะช่วยผลักดันวิทยาศาสตร์ในสาขานี้ให้ก้าวไปข้างหน้า"