ให้ความรู้เกี่ยวเสือ

ทีมตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างขนาดกะโหลกศีรษะ ซึ่งเป็นความยาวที่ยาวที่สุดระหว่างส่วนหน้าและส่วนหลังของกะโหลกศีรษะ ของเสือ สิงโต เสือดาว และเสือจากัวร์ และปริมาตรภายในกะโหลกของแมวตามลำดับ นักวิจัยรายงานการค้นพบของพวกเขาในวารสาร Biological Journal of the Linnean Society ของเดือนนี้ ดร.น็อบบี ยามากูชิ จากหน่วยวิจัยการอนุรักษ์สัตว์ป่าแห่งมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด (WildCRU) ผู้เขียน กล่าวว่า "สิ่งที่เราคาดไม่ถึงก็คือเสือโคร่งมีขนาดสมองสัมพัทธ์ที่ใหญ่กว่าเสือโคร่งอีก 3 สายพันธุ์อื่นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งทั้งหมดมีขนาดสมองสัมพัทธ์ใกล้เคียงกัน" ของรายงานกับศาสตราจารย์ David Macdonald ผู้อำนวยการ WildCRU 'เมื่อเราเปรียบเทียบสองสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุด โดยเฉลี่ยแล้วสิงโตจะมีกะโหลกที่ใหญ่กว่าเสือโดยพิจารณาจากความยาวของกะโหลกที่มากที่สุด อย่างไรก็ตามเสือมีปริมาณกะโหลกที่ใหญ่กว่าสิงโต เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากที่กระโหลกเสือโคร่งบาหลีเพศเมียตัวเล็กมีขนาดกะโหลกใหญ่พอๆ กับหัวกระโหลกสิงโตตัวผู้ของแอฟริกาตอนใต้' บางครั้งมีการสันนิษฐานว่าสัตว์สังคม เช่น สิงโต ควรมีสมองที่ใหญ่กว่าสัตว์ที่อยู่โดดเดี่ยว เช่น เสือ เนื่องจากจำเป็นต้องจัดการกับชีวิตทางสังคมที่ซับซ้อนกว่าภายในกลุ่มหรือความภาคภูมิใจ อย่างไรก็ตาม แม้จะมีงานวิจัยไม่กี่ชิ้นที่ชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างสมองใหญ่กับความเป็นสังคมในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แต่หลักฐานสำหรับความเชื่อมโยงนั้นยังห่างไกลจากความชัดเจน ดร. น็อบบี ยามากูจิ กล่าวว่า "ผลการวิจัยของเราชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าไม่มีความสัมพันธ์เชิงบวกที่ตรวจจับได้ระหว่างขนาดสมองสัมพัทธ์กับสังคมในบรรดาแมวใหญ่ทั้งสี่สายพันธุ์ ซึ่งมีบรรพบุรุษร่วมกันเมื่อประมาณ 3.7 ล้านปีก่อน" ทีมงานยังพิจารณาแนวคิดยอดนิยมที่ว่าเสือนั้น 'ใหญ่กว่า' สิงโต (ซึ่งอาจหมายความว่าขนาดสมองที่ค่อนข้างใหญ่กว่าของเสือนั้นสะท้อนถึงร่างกายที่ใหญ่กว่าของมันเท่านั้น) อย่างไรก็ตาม การประเมินซ้ำอย่างระมัดระวังของข้อมูลภาคสนามดั้งเดิมและบันทึกการล่าสัตว์ที่มีเอกสารค่อนข้างดีไม่สนับสนุนแนวคิดนี้ ทีมงานสรุปว่าเสือโคร่งมีสมองค่อนข้างใหญ่กว่าสิงโต (ประมาณ 16 เปอร์เซ็นต์) เมื่อพิจารณาจากขนาดตัวโดยเฉลี่ยที่ใกล้เคียงกันมาก ศาสตราจารย์ Macdonald กล่าวว่า "บทเรียนทั่วไป 2 ประการเกิดขึ้นจากการค้นพบของเรา ประการแรก เรายังเหลืออีกมากน้อยเพียงใดที่จะค้นพบเกี่ยวกับแม้แต่แมวโตที่คุ้นเคยมากที่สุดเหล่านี้ และประการที่สอง ความสำคัญของคอลเล็กชันของพิพิธภัณฑ์สามารถเป็นแหล่งข้อมูลเชิงลึกที่คาดไม่ถึงได้อย่างไร" ขั้นตอนต่อไปสำหรับนักวิจัยคือการพยายามหาคำตอบว่าความแตกต่างดังกล่าวสามารถอธิบายได้โดยการแปรผันภายในหรือโดยความบังเอิญเท่านั้น หากไม่ใช่โดยบังเอิญ ก็ทำให้เกิดคำถามขึ้นว่าทำไมเสือจึงมีสมองที่ใหญ่ขึ้น (หรือทำไมสายพันธุ์อื่นถึงมีสมองที่เล็กลง) หลังจากที่บรรพบุรุษของเสือแยกจากบรรพบุรุษร่วมกันไปยังอีกสามสายพันธุ์ คำตอบของคำถามทั้งสองนี้อาจอยู่ที่การวิเคราะห์กายวิภาคของสมองเปรียบเทียบระหว่างสปีชีส์เหล่านี้ (เช่น ส่วนไหนของสมองเสือที่ใหญ่กว่าของสิงโต) และข้อมูลที่คล้ายกันจากญาติที่สูญพันธุ์ไปแล้วของแมวใหญ่เหล่านี้ ตลอดจนญาติที่มีขนาดเล็กกว่า เช่น เสือดาวหิมะและเสือดาวลายเมฆ