ระยะที่สองของการบูรณาการและการประสานงานทางการคลัง

ระยะที่สองของการบูรณาการและการประสานงานทางการคลังเกิดขึ้นระหว่างปี 2010 และ 2020 หลังจากวิกฤตการเงินโลกในปี 2008-09 ซึ่งส่งผลกระทบต่อเกือบทุกประเทศทั่วโลก วิกฤตหนี้ สหภาพยุโรป ยูโรเริ่มต้นขึ้นในปลายปี 2009 และจำเป็นต้องมีการบูรณาการทางการคลังและการประสานงานมากขึ้นใน เขตยูโร กรีซ ไอร์แลนด์ โปรตุเกส สเปน และไซปรัสสูญเสียการเข้าถึงตลาดหรือไม่ก็ต้องจ่ายอัตราดอกเบี้ยที่สูงมากสำหรับหนี้สาธารณะที่ออกใหม่ซึ่งคุกคามความยั่งยืนของหนี้ เมื่อสหภาพเศรษฐกิจและการเงินก่อตั้งขึ้นเมื่อ 10 ปีก่อน เป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงว่าประเทศใน EMU - หลังจากผ่านเกณฑ์การบรรจบกันที่ยากลำบาก - อาจสูญเสียการเข้าถึงตลาดในเวลาต่อมา ดังนั้นจึงไม่มีทั้งกลไกวิกฤตหรือสถาบันที่สามารถจัดหาเงินทุนฉุกเฉินให้กับรัฐบาลที่สูญเสียการเข้าถึงตลาด แน่นอนว่าเรามี IMF ซึ่งมีทรัพยากรไม่เพียงพอที่จะทำเช่นนั้นสำหรับประเทศสมาชิกของสหภาพการเงิน ECB ก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้โดยตรงเนื่องจากข้อห้ามทางการเงิน เมื่อปรากฎว่า เขตยูโรไม่มีผู้ให้กู้ที่เป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับอธิปไตย นี่คือเหตุผลที่กลุ่มประเทศในเขตยูโรเริ่มสนับสนุนกรีซด้วยการประสานความช่วยเหลือทางการเงินแบบทวิภาคีในช่วงต้นปี 2010 สิ่งอำนวยความสะดวกชั่วคราวเพื่อเสถียรภาพทางการเงินของยุโรปได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างรวดเร็วในปีต่อมา และในปี 2012 ESM กลไกรักษาเสถียรภาพยุโรปถาวรก็ถูกสร้างขึ้น สถาบันเหล่านี้เติมเต็มช่องว่างในสถาปัตยกรรมสถาบันของสหภาพยุโรปและการเงิน พวกเขาให้เงินกู้ 295 พันล้านยูโรแก่ห้าประเทศ หากไม่มีเงินกู้เหล่านี้ บางประเทศอาจถูกบังคับให้ออกจากเขตยูโร