ลัทธิฟาสซิสต์ใหม่ไม่ได้เป็นเพียงการฟื้นฟูลัทธิฟาสซิสต์เท่านั้น

แม้จะมีความคล้ายคลึงกันเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ลัทธิฟาสซิสต์ใหม่ไม่ได้เป็นเพียงการฟื้นฟูลัทธิฟาสซิสต์เท่านั้น พรรคนีโอฟาสซิสต์แตกต่างจากขบวนการฟาสซิสต์ก่อนหน้านี้ในหลายๆ ประการ ลัทธิ หลายอย่างเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมอย่างลึกซึ้งที่เกิดขึ้นในยุโรปในช่วงทศวรรษแรกหลังสิ้นสุดสงคราม ตัวอย่างเช่น ในขณะที่พวกฟาสซิสต์โยนความผิดส่วนใหญ่ให้กับปัญหาเศรษฐกิจของประเทศตนให้กับการบงการของพวกบอลเชวิค พวกเสรีนิยม และชาวยิว พวกลัทธิฟาสซิสต์แนวใหม่มักจะเพ่งเล็งไปที่ผู้อพยพที่ไม่ใช่ชาวยุโรป เช่น ชาวเติร์ก ชาวปากีสถาน และชาวแอลจีเรีย ซึ่งเข้ามาเพิ่มขึ้น ตัวเลขที่เริ่มต้นในปี 1970 หลังจากหลายทศวรรษของการปลดปล่อยอาณานิคมหลังสงคราม ลัทธิฟาสซิสต์ใหม่ในยุโรปตะวันตกหมดความสนใจที่จะรับเลเบนสเราม์ผ่านการพิชิตทางทหารของรัฐอื่น ๆ พวกเขาต่อสู้เพื่อ พื้นที่ในเมือง ซึ่งในเยอรมนีเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยที่รัฐบาลอุดหนุนสำหรับผู้อพยพ ด้วยการขยายตัวของเมืองที่เพิ่มขึ้น ฐานการเลือกตั้งของขบวนการที่เน้นฟาสซิสต์จึงเปลี่ยนไป และเป็นผลให้ความสำคัญของลัทธิโรแมนติกในชนบทลดลง (เลือดและดิน) ในวาทศิลป์ทางการเมืองของลัทธินีโอฟาสซิสต์ ในที่สุด การยอมรับบรรทัดฐานประชาธิปไตยอย่างค่อยเป็นค่อยไปของชาวยุโรปตะวันตกส่วนใหญ่ทำให้อำนาจนิยมลดลงอุดมการณ์และต้องการให้พรรคนีโอฟาสซิสต์พยายามร่วมกันเพื่อแสดงตนว่าเป็นประชาธิปไตยและ กระแสหลัก นักลัทธินีโอฟาสซิสต์บางคนถึงกับใส่คำว่า ประชาธิปไตย และ เสรีนิยม ไว้ในชื่อการเคลื่อนไหวของพวกเขา นักนิยมลัทธิฟาสซิสต์ส่วนใหญ่ละทิ้งสิ่งปรุงแต่งภายนอกของพรรคฟาสซิสต์ยุคก่อน เช่น เครื่องแบบกึ่งทหารและการแสดงความเคารพแบบโรมัน และหลายคนประณามนโยบายฟาสซิสต์อย่างชัดเจนหรือปฏิเสธว่าพรรคของพวกเขาเป็นฟาสซิสต์ สังเกตการเปลี่ยนแปลงนี้ในปี 1996Roger Eatwell เตือนว่า ระวังผู้ชาย—และผู้หญิง—สวมสูทอิตาลีที่ชาญฉลาด ตอนนี้สีเป็นสีเทา วัสดุถูกตัดให้เหมาะกับยุคสมัย แต่เป้าหมายยังคงเป็นพลัง…ลัทธิฟาสซิสต์กำลังเคลื่อนไหวอีกครั้ง แม้ว่า รูปแบบ ที่ซับซ้อนที่สุดของมันได้เรียนรู้ที่จะแต่งตัวให้เหมาะสมกับกาลเทศะ ในทำนองเดียวกัน Richard Wolin นักประวัติศาสตร์อธิบายการเคลื่อนไหวเหล่านี้ว่าเป็น ลัทธิฟาสซิสต์โดยนักออกแบบ