สำหรับการซื้อที่มีขนาดเล็กมาก

สำหรับการซื้อที่มีขนาดเล็กมากcowry ( เปลือกหอย ขนาดเล็ก ซึ่งส่วนใหญ่จัดหาในหมู่เกาะมัลดีฟส์และไปถึงทิเบตและจีนผ่านทางเบงกอล ) และลูกปัดหินถูกบันทึกว่าใช้เป็นเงินในทิเบตโบราณ[4] สกุลเงินทองคำก่อนปี 1650 [ แก้ไข] ก่อนที่รัฐบาลของดาไลลามะองค์ที่ 5 จะถูกจัดตั้งขึ้น แท่งทองคำขนาดเล็กจำนวนมากที่หมุนเวียนในทิเบต เหรียญทิเบต บางชิ้นมีตราประทับ จนถึงขณะนี้ยังไม่มีการยินยอมว่าชิ้นส่วนเหล่านี้จะถือเป็นเหรียญได้หรือไม่ เราทราบดีเกี่ยวกับสกุลเงินทองคำประเภทนี้ ซึ่งเรียกว่า gold sho (ภาษาทิเบต gser sho ) เนื่องจากเจ้าหน้าที่การเงินของรัฐบาลทิเบตชุดใหม่ได้รับเงินภาษีในรูปของแท่งทองคำขนาดเล็กเหล่านี้ เจ้าหน้าที่ต้องแปลงเป็นมาตรฐานการเงินในปัจจุบัน เพื่อประเมินความวิจิตรของชิ้นส่วนเหล่านี้ เราต้องใช้หน่วยน้ำหนักทองคำมาตรฐาน ซึ่งเรียกว่า Sewa (ภาษาทิเบต se ba )ชิ้นส่วนทองคำประเภทต่อไปนี้ได้รับการบันทึกไว้ในรายชื่อเจ้าหน้าที่การเงิน โม่ โจว นอกจากนี้ มีการกล่าวถึงชิ้นส่วนที่กำหนดเป็น Tsangsho (Tib. gtsang zho ) แต่ไม่ได้ระบุน้ำหนักทองคำ ท้ายสุดมีการกล่าวถึงเงินตราทองคำรูปแบบหนึ่งชื่อ Sertam (Tib. gser tam ) ซึ่งมีทองคำหนัก 2 สลึง สิบห้า Sertam สอดคล้องกับหนึ่งมาตรฐาน Changsho (Chagsho Tshema ทิเบต byang zho tshad ma ) หน่วยเงินตรา Gursho (ทิเบต mgur-zho) ได้รับการกล่าวถึงโดย Sarat Chandra Das ในพจนานุกรมทิเบต-อังกฤษของเขาแล้ว ตามที่ผู้เขียนนี้ 1 Gursho = 24 น้ำเสีย [5]