รู้มีสองรู้

รู้มีสองรู้ คือรู้ทันเหตุ กับรู้ไม่ทันเหตุ ถ้ารู้ทันเหตุจะคิดดับ จะดับกิเลสชั่วร้าย ชอบชังนิ่งว่างเฉยได้หมด



ถ้ารู้ไม่ทันเหตุ มันจะยึดคิดริษยา ด่าว่าร้ายเพ่งโทษไปทั่ว



บัณฑิตผู้รู้ทันเหตุทั้งหลาย จึงไม่คิดยึดว่าร้ายใคร เพราะรู้ทันเหตุจะคิดดับได้ตลอดเวลา



การรู้ไม่ทันเหตุมาก มันจึงต้องดับ ถ้าไม่ดับมันจะคิดยึดบ้าโง่โชว์อวดชั่ว พาตัวใจไปอเวจีมหานรก เพราะทุกอย่าง ต้องไปตามเหตุและปัจจัย



รู้ทันเหตุจะคิดดับได้ จะใส่ ดีได้ทุกอย่าง



ถ้ารู้ไม่ทันเหตุจะคิดยึด มันจะใส่ร้ายจนตัวตาย ไปเกิดใหม่ก็คิดยึดรู้ไม่ทันกันต่อไป



จะพูดทำคิด ต้องรู้ทันเหตุ ขณะคิดปัจจุบันทุกอย่าง จะได้คุมเหตุคิดได้ดังใจปรารถนา



ให้เกิดให้ดับได้ตามต้องการ จะได้เป็นสุดยอดอัจฉริยะ เพราะชนะใจตนและคนอื่น



จึงต้องฝืกใสใจ ขยันสังเกต ระลึกรู้ใจ'ตั้งมั่น รู้ทันจะคิดดับ ทุกลมหายใจเข้าดับออกดับ ไว้ตลอดเวลา จะได้ชื่อว่าจบเอกนิสัยศาสตร์



สาธุรู้ทันเหตุ ยอดอัจฉริยะ